Pan profesor Ireneusz Krzemiński przeprowadził naukową egzegezę opublikowanego w „Rzeczpospolitej” artykułu Joanny Lichockiej p.t. „Wszystko już było” (http://www.rp.pl/artykul/9157,650247_Lichocka__Wszystko_juz_bylo_.html), w którym znana publicystka zrelacjonowała wydarzenia na Krakowskim Przedmieściu, jakie miały tam miejsce w rocznicę katastrofy smoleńskiej. Ze szczególnym uwzględnieniem treści wznoszonych haseł i przeprowadzeniem porównania z hasłami wznoszonymi w czasach komunistycznych. Pamiętam czasy komunistyczne, byłem na Krakowskim Przedmieściu w rocznicę katastrofy, widziałem, uczestniczyłem, potwierdzam zgodność opisu Lichockiej z prawdą i z moimi odczuciami. Okazuje się jednak, że oko utytułowanego i wprawnego w ocenie politycznych wydarzeń socjologa widzi więcej niż może dostrzec zwykła szara myszka biorąca w nich udział. Z egzegezy pana profesora, który wykorzystał pewnie najnowsze osiągnięcia warsztatu naukowego, jakim dysponująpracownicy naukowi Instytutu Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego,wynika, że chociaż „trudno prowadzić polemikę z tezami autorki”, to wiadomo już że:
1. „artykuł Joanny Lichockiej "Wszystko już było" przekracza wszelkie granice cywilizowanej debaty”
2. dziwne jest, „że poważna gazeta, jaką jest "Rzeczpospolita", w ogóle zdecydowała się go opublikować”
3. „uzasadnione są niekiedy zastrzeżenia co do bezwzględnej wolności słowa”
4. „porównanie "Gazety Wyborczej" do "Żołnierza Wolności", na którym autorka oparła swój artykuł, jest czymś po prostu niewiarygodnie obrzydliwym. W istocie, sensowną odpowiedzią na taki tekst byłoby skierowanie na badania psychiatryczne albo pozew do sądu.”
5. „artykuł Lichockiej może służyć za sztandarowy przykład paranoi, w którą popada część środowisk prawicowych po katastrofie smoleńskiej.”
6. „rozpętana przez PiS paranoja polityczna zaszła za daleko i od jakiegoś czasu zaczęła zagrażać fundamentom naszego państwa.”
7. „na przykładzie tekstu Lichockiej można uczyć młode pokolenie, w jaki sposób działała totalitarna propaganda”
8. „pani Lichocka uprawia dziś propagandę gorszą chyba od tej z "Żołnierza Wolności". Nienawiść, która bucha zarówno z jej tekstu, jak i z haseł, które wznosili uczestnicy manifestacji na Krakowskim Przedmieściu, z pewnością przebija nienawistne teksty tej gazety skierowane do przeciwników "realnego socjalizmu" PRL”
9. „w każdym społeczeństwie znajdzie się garstka ludzi gotowych uwierzyć w dowolną bzdurę, ale w Polsce nie dość, że jest ich zadziwiająco dużo, to jeszcze zyskali poparcie wielu, zdawałoby się, inteligentnych i racjonalnych osób. Jedną z nich jest właśnie pani Lichocka.”
10. „do dziś otwarte pozostaje pytanie, dlaczego kilkadziesiąt lat temu tak wielu intelektualistów skusił komunizm w wydaniu stalinowskim. Znacznie trudniej będzie jednak znaleźć odpowiedź na pytanie, dlaczego w dzisiejszej Polsce tak wielu nabiera się na paranoiczną propagandę PiS. Komunizm był przynajmniej spójnym projektem przebudowy społeczeństwa, utopijną wizją społeczną. Wizja Jarosława Kaczyńskiego, Joanny Lichockiej i demonstrantów spod Pałacu Prezydenckiego jest natomiast niespójna i zupełnie absurdalna”
11. „Jarosław Kaczyński odniósł kilka lat temu sukces wyborczy dzięki zdefiniowaniu naszego kraju jako siedliska wszelkiego rodzaju zła, które należy wyplenić. III RP – wolne państwo polskie, które niemal cudem powstało w 1989 roku – miało być nosicielem tego zła. Jedyną odpowiedzią miała być nowa, IV RP. Ta koncepcja zyskała teraz inne, o wiele bardziej absurdalne i niebezpieczne wcielenie. Jest to koncepcja zburzenia obowiązującego porządku i budowy na jego gruzach jakiegoś nowego, lepszego państwa.”
12. polskie media powinny przestać „traktować poważnie urojenia szaleńców. Od uznania paranoików za pełnoprawnych uczestników debaty publicznej, a ich opinii za pełnoprawny opis rzeczywistości, jest już tylko mały krok do katastrofy”.
Profesor Krzemiński uświetnił swoją dysertację http://blog.rp.pl/blog/2011/05/10/ireneusz-krzeminski-zwierzeca-nienawisc-oszalalych-paranoikow/) znakomitym tytułem, dzięki czemu łatwo będzie trafić do jego złotych myśli dziennikarzom TVN, GW, Wprost i innych prawdziwie postępowych mediów. Zaletą jego pracy naukowej jest niezwykła oszczędność słowa, którą udało się uzyskać dzięki pominięciu jakichkolwiek argumentów i faktów. Jest za to mnóstwo barwnych komentarzy, z których co smakowitsze zacytowałem.
Komentarze